کس نمی داند در این بحر عمیق،سنگ ریزه قرب دارد یا عقیق
من همین دانم که در این کوی و بر، هیچ چیز ارزش ندارد جز رفیق
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ما زنده به عشقیم ولی عشق تب دوست ، ما طالب مرگیم ولی در طلب دوست
ما تشنه دردیم ولی از غم هجران ، درویش نگاهیم ولی با لب خندان
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هرکه یادش یاد ماست ، سرور و سالار ماست/ یاد او درمان ما وجای او در قلب ماست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ای کاش محبت اثری داشته باشد / معشوق ز عاشق خبری داشته باشد
کو خنجر تیزی که کنم پاره جگر / قربان رفیقی که وفا داشته باشد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
روز به خورشید مینازد ، شب به ماه / ما به داشتن عزیزی مثل شما
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گرچه ما خوابیده اندر سایه ایم / در رفاقت تا قیامت پایه ایم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
الهی تا زمین دارد حرارت / به کام دل بماند این رفاقت
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
باز دلم یا دشما میکند ، یادهمان لطف و صفا میکند
این دل بی کینه همیشه تورا ، برسر سجاده دعا میکند
گرچه درون دل ماجای توست ، بازدلم یادشما میکند
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بوی گیسوی تو را نیمه شب آورد نسیم / تازه شد در دل من یاد رفیقان قدیم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
به کنج سینه منزل کردی ای دوست / دلم را رهن کامل کردی ای دوست
دلم مستغرق دریای غم بود / مرا مهمان ساحل کردی ای دوست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هر چند که از آینه بی رنگ تر است / از خاطر غنچه ها دلم تنگ تر است
بشکن دل بی نوای ما را ای رفاقت ! / این ساز شکسته اش خوش آهنگ تر است
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در رفاقت رسم ما جان دادن است / هر قدم را صد قدم پس دادن است
هرکه بر ما تب کند جان میدهیم / ناز او را هرچه باشد میخریم